خانه تیزنو یکی از دیدنی ترین خانه های تاریخی دزفول

مجموعه: مكانهاي تاريخي ايران

 تیزنو یکی از دیدنی ترین خانه های تاریخی دزفول است

شاید درباره خانه های تاریخی دزفول کمتر شنیده باشید اما در بافت سنتی این شهر خانه ای وجود دارد که تمام ویژگی های معماری بومی دزفول را در دل خود جمع کرده: خانه تیزنو دزفول.
 
خانه تیزنو دزفول یکی از قدیمی ترین خانه‌های شهر دزفول است که البته امروز به عنوان اداره میراث فرهنگی دزفول از آن استفاده می شود اما هنوز می توانید با قدم زدن در گوشه گوشه این خانه تاریخی  ، از زیبایی معماری آن لذت ببرید.

خانه تیزنو در دزفول که به شماره ۲۵۷۳ در ردیف آثار ملی ایران به ثبت رسیده، یکی از بزرگترین و زیباترین خانه‌های محله قلعه‌ هم به حساب می آید که شاید بتوان گفت همه ویژگی‌های خانه‌های دزفول را در خود جمع کرده.

پیکره اصلی خانه تیزنو متعلق به دوره صفویه است که تغییرات عمده‌ای در دوره قاجار و اوایل پهلوی به خود دیده است.

خانه تیزنو دزفول یکی از قدیمی ترین خانه‌های شهر دزفول است

 تیزنو یکی از دیدنی ترین خانه های تاریخی دزفول است که  در ضلع شرقی میدان اصلی محله قلعه دزفول قرار دارد و بنیان آن در زمان صفویه گذاشته شده اما در طول زمان، به ویژه در زمان قاجار و آغازه پهلوی تغییرات زیادی کرده است.

خانه تیزنوی دزفول هشت دری است یعنی هشت در ورودی دارد و با عبور از این درها، ایوان مرکزی را خواهید دید. ایوان دارای چندین اتاق‌است و غلام گردش، شبستان و شوادون از دیگر بخش های این خانه به حساب می آیند.

فضای اصلی خانه تیزنو، اصطلاحا درونگرا است

فضای اصلی خانه تیزنو، اصطلاحا درونگرا است. یعنی در مرکز فضای خانه قرار گرفته و حیاط های بیرونی آن را احاطه کرده اند. کف حیاط آجر پوش است و طبقه همکف آن به وسیله ۴ پله از حیاط بالاتر قرار دارد.

خانه تیزنو دزفول ، مثل بیشتر خانه های قدیمی ایرانی هشتی دارد. هشتی فضایی چند ضلعی است که کل خانه را از دید غریبه‌ها مخفی نگه می دارد به طوری که اگر در خانه باز بماند داخل خانه از خیابان قابل دیدن نیست. هشتی یک مزیت دیگر هم داشته و در واقع حکم لابی خانه های امروزی را دارد که وقتی غریبه ای به آن وارد می شود، می تواند تا زمان رسیدن میزبان و آماده شدن او، (درباره خانه های قدیمی، مشخصا حجاب کردن خانم ها) توقف کوتاهی داشته باشد.

طاق های خانه تیزنو یکی از دیدنی ترین بخش های آن هستند

بعد از هشتی نوبت به حیاط مرکزی خانه تیزنو می رسد که در آن حوض و باغچه و درخت وجود دارد. این حیاط، ایوان هایی در اطراف خود دارد که با بالا رفتن از پله ها باید به آنها برسید.  این ایوان ها در واقع جلوی اتاق هایی هستند که درهای شیشه رنگی و ارسی های زیبایشان به ایوان باز می شود. در کنار این ایوانها هم غلام گردش قرار داشته. یعنی مسیری برای تردد خدمتکاران خانه.

خانه تیزنو دزفول ، مثل بیشتر خانه های قدیمی ایرانی هشتی دارد

طاق های خانه تیزنو یکی از دیدنی ترین بخش های آن هستند. چون در قسمت بالای طاق‌ها آجرچینی ها طرح‌های متنوعی ایجاد شده و شیشه‌های رنگی ارسی آن نمای زیبایی به وجود آورده اند. 

ارزش نماز اول وقت

آقای مصباح می گوید: آیت الله بهجت از مرحوم آقای قاضی (ره) نقل می کردند که ایشان می فرمود:

« اگر کسی نماز واجبش را اول وقت بخواند و به مقامات عالیه نرسد مرا لعن کند! و یا فرمودند: به صورت من تف بیندازد. »

اول وقت سرّعظیمی است « حافظوا علی الصلوات: در انجام نمازها کوشا باشید. »

خود یک نکته ای است غیر از « أقیموا الصلوة: و نماز را بپا دارید. »

و همچنین که نماز گزار اهتمام داشته باشد و مقید باشد که نماز را اول وقت بخواند فی حدّ نفسه آثار زیادی دارد، هر چند حضور قلب هم نباشد. »

گنبد و بارگهت وه که چه دیدن دارد

سرمن سوی شما میل دویدن دارد

در دفاع از حرم عمه سادات ببین

خون رگ های تنم عشق چکیدن دارد

زن و فرزند و تنم پیشکش راه شما

دلم از دار جهان شوق رهیدن دارد

خوش نگر جوش و خروش همه جان و تنم

روحم اطراف حرم میل پریدن دارد

من یل ارتشی ام جان و تنم در دستم

شرح جانبازی من نیز شنیدن دارد

زور و بازوی من آری به جهان بی مثل است

پای دشمن برسد بر تو بریدن دارد

به امید نگهی سوی علمدار حسین

شهد شیرین شهادت چه چشیدن دارد              شعر از سجاد دلیر

به اطلاع اعضای محترم کانون فرهنگی که منابع کتاب مسابقه دریافت کرده اند می رساند

مسابقه کتابخوانی با عنوان(به یاد اولین مظلوم روزگار))

تالیف حضرت آیت الله العظمی وحید خراسانی دامت برکاته در مورخه

95/4/9 راس ساعت 10:30 در محل کانون فرهنگی هنری شهید عمرانی برگزار می گردد.

ضرب المثل استخوان لاي زخم گذاشتن

مجموعه: دنیای ضرب المثل

قصابي بود که هنگام کار با ساتور دستش را بريده بود و خون زيادي از زخمش مي چکيد . همسايه ها جمع شدند و او را نزد حکيم باشي  که دکتر شهرشان بود بردند . حکيم بعد از ضد عفوني زخم ميخواست آن را ببندد که متوجه شد لاي زخم قصاب استخوان کوچکي مانده است . مي خواست آن را بيرون بکشد اما پشيمان شد و با همان حالت زخم دست قصاب را بست و به او گفت : زخمت خيلي عميق است و بايد يک روز در ميان نزد من بيايي تا زخمت را پانسمان کنم.

از آن روز به بعد کار قصاب درآمد . هر روز مقداري گوشت با خود  ميبرد و با مبلغي به حکيم باشي ميداد و حکيم هم همان کار هميشگي را مي کرد اما  زخم قصاب خوب نشد که نشد .
مدتي به همين منوال گذشت تا اينکه روزي حکيم براي مداواي بيماري از شهر خارج شد و چند روزي به سفر رفت  و از آنجايي که پسرش طبابت را از او ياد گرفته بود به جاي او بيماران را مداوا مي کرد .

آن روز هم طبق معمول هميشه قصاب نزد حکيم رفت و حکيم باشي دست او را مداوا کرد و پس از ضد عفوني مي خواست پانسمان کند که متوجه استخوان لاي زخم شد و آن را بيرون کشيد و زخم را بست و به قصاب گفت : به زودي زخمت بهبود پيدا ميکند .

دو روز بعد قصاب خوشحال نزد پسر حکيم آمد و به او گفت : تو بهتر از پدرت مداوا مي کني . زخم من امروز خيلي بهتر است . پسر حکيم هم بار ديگر زخم را ضدعفوني کرد و بست و به قصاب گفت :از فردا نيازي نيست که نزد من بيايي.

چند روزي گذشت و حکيم از سفر برگشت . وقتي همسرش سفره را پهن کرد متوجه شد که غذايش گوشت ندارد و فقط بادمجان و کدو در آن است . با تعجب گفت : اين غذا چرا گوشت ندارد؟ همسرش گفت تو که رفتي پسرمان هم گوشتي نخريده . حکيم با تعجب از پسر سوال کرد : مگر قصاب نزد تو نيامد ؟ پسر  حکيم با خوشحالي گفت : چرا پدر آمد و من زخمش را بستم و استخواني که لاي آن مانده بود را بيرون کشيدم . مطمئن باشيد کارم را خوب انجام داده‌ام .

حکيم آهي کشيد و روي دستش زد و  گفت : از قديم گفته بودند : نکرده کار ، نبر به کار .پس بگو از امشب غذاي ما گوشت ندارد.  من  خودم استخوان را لاي زخم گذاشته بودم تا قصاب هر روز نزد من امده و مقداري گوشت برايمان بياورد .

از آن روز به بعد درباره ي کسي که جلوي پيشرفت کارها را بگيرد يا دائم اشکال تراشي کند ، مي گويند : استخوان لاي زخم مي گذارد .

قلب مادر ( ایرج میرزا )

مجموعه: شعر و ترانه

داد معشوقه‌ به‌ عاشق‌ پیغام‌
که‌ کُند مادرِ تو با من‌ جنگ

هر کُجا بیندم‌ از دور کُند
چهره‌ پر چین‌ و جبین‌ پُر آژنگ

با نگاهِ غضب‌ آلود زند
بر دلِ نازکِ‌ من‌ تیرِ‌ خدنگ

مادرِ سنگ‌دلت‌ تا زنده‌ست‌
شهد در کامِ من‌ و توست‌ شَرنگ

نشوم‌ یکدل‌ و یکرنگ‌ تو را
تا نسازی‌ دلِ او از خون‌ رنگ

گر تو خواهی‌ به‌ وصالم‌ برسی‌
باید این‌ ساعت‌ بی‌خوف و درنگ

روی‌ و سینۀ تنگش‌ بدری‌
دل‌ برون‌ آری‌ از آن‌ سینۀ‌ تنگ

گرم‌ و خونین‌ به‌ منش‌ باز آری‌
تا بَرد ز آینۀ‌ قلبم‌ زنگ

عاشقِ بی‌خرد ناهنجار
نه،‌ بل‌ آن‌ فاسقِ بی‌عصمت‌ و ننگ

حُرمتِ مادری‌ از یاد ببُرد
خیره‌ از باده‌ و دیوانه‌ ز بنگ

رفت‌ و مادر را افکند به‌ خاک‌
سینه‌ بدرید و دل‌ آورد به‌ چنگ

قصدِ سرمنزلِ‌ معشوق‌ نمود
دلِ مادر به‌ کفش‌ چون‌ نارنگ

از قضا خورد دمِ در به‌ زمین‌
و اندکی‌ سُوده‌ شد او را آرنگ

وان‌ دل‌ گرم‌ که‌ جان‌ داشت‌ هنوز
اوفتاد از کف‌ آن‌ بی‌فرهنگ

از زمین‌ باز چو برخاست‌ نمود
پی‌ برداشتن‌ آن‌ آهنگ

دید کز آن‌ دل‌ آغشته‌ به‌ خون‌
آید آهسته‌ برون‌ این‌ آهنگ:

«آه‌ دست‌ پسرم‌ یافت‌ خراش‌
آه‌ پای‌ پسرم‌ خورد به‌ سنگ»

این را به خاطر بسپارید:

تا خدا هست و خدایی می کند   

  مجتبی(ع) مشکل گشایی میکند

راه‌ کنترل خشم