مدافع حرم حضرت عقیله منم
فدایی رهِ عباس و پاره پیرهنم

تمام زمزمه ی من حسین حسین مولاست
تمام عشق درونم ز مادرم زهراست

من آن مدافع عاشق ز شهر شیرانم
ز امر رهبر جانباز خود چه بی تابم

شهید شُهره ی شهرم ، همان مدافع عشق
به شوق شهد شهادت به کوی فیض دمشق

دلم ز غربت زینب همیشه بی تاب است
مگر خیام یتیمان هنوز بی آب است؟

مدافعان حریمش همه پریشانند
فدای معجر زینب، ز غربتش نالند

فداییان حرم دور او چو ضَجّه زدند
ز تیرهای سه شعبه سِپَر چو حلقه زدند

خدا کند که بیاید مدافع حرمش
که استوار کند عالمی ز پیرهنش

خدا کند که «امیری» شود شهید رهش
اگر نشد نصیبش، شود غلام درش                  

شعر از مجید امیری